15 Kasım 2012 Perşembe

“Öfkeliydim, kendime karşı öfkeli. Hep böyle olurum. Aylarca sessiz kalırım, neredeyse konuşmayı unutacak kadar, sonra birden baraj yıkılır ve ne varsa; neyi tutmuşsam her şeyi koyuveririm, bitmez tükenmez bir gevezelik başlar ve daha susmadan pişman olurum.”
“Artık yoluma hiçbir engel çıkmayacağı duygusuna sahiptim. Engel yokmuşçasına yürümem yeterliydi. Düşüş işte böyle başlar.”
“Tünelin ucunda ışık görünmezse bile, ışık varmış gibi yürümek ve ışığın görüneceğine inanmak gerekir.”
“Beklediğim yarınlar dünde kaldı.”


Doğunun Limanları – Âmin Maalouf


9 Kasım 2012 Cuma



 
 
 
                                   hayrete düşürür beni umursamadığınız şeyler,
                                                 mesela ırmağa binen balık
                                   ve sarışın semazenler, ayçiçekleri” ( üç köpük)