22 Ekim 2010 Cuma





Akıl hastanesinde kalan o sarışın,

zayıf kız akordeonunu çalarken hep aşkını düşünüyormuş meğer..

Çaldığı bütün parçaları onun hayaline adıyormuş

Gözlerinden anlamıştım zaten

Başka türlüsü mümkün değil.

İnsanın ancak aşkı için şarkı söylerken gözleri bu kadar parlar

Hele bu kadar solgun bir yüzle şarkı söylerken birden değişiveriyorsa..

Bir enstrüman çalmayı sırf bunun için isterdim

Biliyor musun

sonbahar gelince İstanbul susuyor bazen

Bu şehir sustuğunda en çok martılar hüzünlenir

Ben bir şarkıyı arıyorum

Ben bir şarkıyı arıyorum

Ben bir şarkıyı arıyorum




Ben seni arıyorum..