30 Kasım 2009 Pazartesi

Sen ve yağmur
Başa dönemezsiniz.
Öyle bir yol yürüdünüz ki ancak dönüş yolunu yok ederek gelebilirdiniz
inişiniz bir iniş olurdu başa dönmemecesine.
Yağmur yalnız yağarken yağmurdur
Sen yalnız senken sensin
Burada kalamazsın ve başa dönemezsin
Gitmek zorundasın.


İsmet Özel

28 Kasım 2009 Cumartesi


KAPI AÇILIR SEN YETERKİ VURMAYI BİL ! ...
NE ZAMAN ?
BİLMEM !
YETERKİ O KAPIDA DURMAYI BİL.

27 Kasım 2009 Cuma

İşte size tüylerinizi diken diken edecek bir cümle: Kuzu besliyoruz, öldürmek için.İşte size sevimli bir cümle: Kuzu besliyoruz, kurban bayramı için.Oysa bıçak kelimesi her iki cümlede de geçiyor. Bu oyundan birçok ders çıkarabiliriz. İlki şu olsun: Gerçeği, satırları değil, satır aralarını okuyarak görebiliriz.


İbrahim Tenekeci

25 Kasım 2009 Çarşamba


“Bayram sabahı bile olsa

Sensiz doğan günü neyleyim!”

24 Kasım 2009 Salı


Yarın sabah olduğunda hayat adına dirençli bir sözcük söyleyeceğiz.
Yeniden!
Yeniden!
Yeniden!
Ve Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır.



Tarık Tufan- Kraliçenin Pireleri

20 Kasım 2009 Cuma

yarın bugünden iyi olacak


Yarın kelimesi bende büyülü çağrışımlar uyandırdı hayatım boyunca.

Yaşadığım her günün acısını ve umudunu yarına erteledim. Ertesi gün olduğunda her şeyin yerli yerine oturacağına ilişkin bitimsiz beklentiler büyüttüm içimde.

Nefes aldığım ölçüde yarınlar bitmiyordu. Bu kadar geniş bir yarının hiçbir zaman gelmeyeceğini elbette biliyordum.

Buna rağmen bu duygu hiç eksilmedi dünyamdan.

Yaralarım yarın iyileşecek!

Oyuncağım yarın alınacak.

Yarın iş bulacağım

Sevgilim yarın dönecek

Dostlarım yarın ziyaretime gelecek

beklediğim mektup yarın elime ulaşacak

Annem yarın daha iyi olacak

Yarın buralardan kaçacağım

Yarın daha rahat ve derinden uyuyabileceğim

Yarın bugünden çok daha iyi olacak

Yarın bugünden iyi olacak

Yarın bugünden iyi olabilir

Yarın yada bugün...

Bitimsiz yarınlar sayesinde gün boyu sırtımda taşıdığım yükleri bir kenara bırakıp uyuyabiliyordum.



TARIK TUFAN

19 Kasım 2009 Perşembe

İnsanlara bir şeyler anlatmaya çalışmak buharlı bir cama yazı yazmaya benziyor. Özenle yazıyorsun, apaçık belli oluyor anlattıkların, sonra silinip gidiyor.
Tarık Tufan
Gerçek söylenmeyince sanki yok olacaktır.


Sezai Karakoç

18 Kasım 2009 Çarşamba

ben seni Arıyorum..


İnsan bir kere âşık olmaya görsün.
Her şeyi sevdiğine yormaya başlıyor.
İstanbul’u da sana yoruyorum, sonbaharı da…
Bu sonbahar hayatımın en uzun sonbaharı…
Fakat ne garip! Sen hayatımdan azaldıkça, sonbahar uzuyor.
Sonbaharı sana yormak,
belki de bu yüzden dünyanın en yorucu işi gibi geliyor.
Zor sahiden… Zor.
Sonbaharda gitmekten söz ediyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.
Ben yitik bir zamanı arıyorum.

Ben seni arıyorum...


Tarık Tufan
bir kalbiniz vardır onu tanıyınız.
bir şehir kalabalıktır bazılarıbir dehliz karanlıktır bazıları
konuşurlar
isterler
susarlar
dinlememişseniz nice yıl kalbinizi
ev meslek iş para geçim diyerek
düşünün şimdi bir deşehirlerde kasaba ve köylerde
başını eğmiş kalbiyle söyleşen bir kişi olduğunuzu.
cahit zarifoğlu- yaşamak

16 Kasım 2009 Pazartesi

Bu kadar maviyken gök
Bu kadar yağarken
Biz bir sıkılgan ümmetiz işte
Bilirsiniz
Yağmalanmış bir kalbimiz var
Pencereden bakıyorum: iki sıfır
ismail kılıçarslan

15 Kasım 2009 Pazar


İstanbul ve yeryüzü hüznü avutacak gibi değil...


Cahit Zarifoğlu

6 Kasım 2009 Cuma

cumamız hayr getire..

"Allah'ım, ellerimi sakın bırakma! Derinliğini tahmin edemeyeceğim uçurumlara düşmekten beni koru! Sonra beni, bu koca hayatın içinde ölümün gözlerine bakarak yaşatmak için esenlik, rahmet, aydınlık, kolaylık ve çokça sabır ver!..."

5 Kasım 2009 Perşembe

Şimdi bulabildiğim tüm soru cümlelerini üst üste yığıp, bulabildiğim en merhametli cevabın dizlerine yaslamak istiyorum başımı. bulabildiğim en müşfik cümlenin önünde bi an olsun düşünmeksizin iyiden iyiye bitik, yorgun vücudumu yere bırakmak istiyorum.uzanmak ve hangi günahtan kalma olduğunu kestiremediğim acıların yorgunluğunu bir parça olsun üzerimden atmak istiyorum.uyumalıyım.uzunca bir süre.

tarıktufan-kraliçeninpireleri

Rabbim

Rabbim sen olmasan kimin aklına gelirim ben!

ibrahim tenekeci

4 Kasım 2009 Çarşamba

"Altınlarını cam karşılığı dağıtan kızılderiliyi hiçbir zaman gülünç bulmadım. Cam, altından çok daha asil. İsrail peygamberlerinden beri lânetlenmiş bir maden, altın. Adı, tarihin bütün cinayetlerine karışmış. pıhtılaşmış kan, insan kanı. Cam güzel, çünkü kirli bir mazisi yok. Cam güzel, çünkü kalbi var, kırılıverir."

Cemil Meriç

Ağır gelen..

Bize ağır gelen kendimizdir. Yolda, okulda, işte, başkaları ile birlikte taşıdığımız kendimiz.

Cahit Zarifoğlu-Yaşamak

3 Kasım 2009 Salı

bu şehir bana tuzak kuruyor bencede


Hemde hemen.. Bu 657 tabi bezgin ve dahi yorgun şehir beni de kalbimi de çok yordu.. Kalbimi de alıp şöyle uzun bir tatil yapmak iyi gelir mi bilmem ama.. tek bildiğim gitmem gerektiği.. Mutsuzluklarımı, hüzünlerimi, hayal kırıklıklarımı, üzgünlüklerimi, kalbimin sıkılganlıklarını da bavuluma koyup yanımda götürüyeyim en iyisimi.. Tam da Galata kulesinin karşısından savururum denize belki.. kimbilir..

2 Kasım 2009 Pazartesi

neden acep?


Ruhumun bütün çarşılara sergi olacak kadar genişlemesi neden acaba ?
Bir kuşun kanadını taşıyacak gücüm bile yok bugün.Öyleyse hayat niye inatla , boş bulduğu tek yer benmişim gibi, gelip ruhuma kuruluyor ?



ali ayçil

1 Kasım 2009 Pazar

uzAk


Uzak nedir?
Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için
gidecek yer ne kadar uzak olabilir?
Başım açık, saçlarımı ikiye ortadan ayırdım
kimin ülkesinden geçsem
şakaklarımda dövmeler beni ele verecek
cesur ve onurlu diyecekler halbuki
suskun ve kederliyim


özel ismet