Hemde hemen.. Bu 657 tabi bezgin ve dahi yorgun şehir beni de kalbimi de çok yordu.. Kalbimi de alıp şöyle uzun bir tatil yapmak iyi gelir mi bilmem ama.. tek bildiğim gitmem gerektiği.. Mutsuzluklarımı, hüzünlerimi, hayal kırıklıklarımı, üzgünlüklerimi, kalbimin sıkılganlıklarını da bavuluma koyup yanımda götürüyeyim en iyisimi.. Tam da Galata kulesinin karşısından savururum denize belki.. kimbilir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder